Frenglish

Op een uitwisseling gaan naar een land waar je niemand kent is een beetje hetzelfde als XTC gebruiken. Althans, dat denk ik, want ik heb nooit XTC gebruikt. In dat verre buitenland is iedereen ineens je beste vriend, want niemand heeft nog vrienden. Plotseling spreek je dagelijks af met mensen die je eigenlijk helemaal niet goed kent, maar toch voelt het enigszins vertrouwd, want je hebt allen met elkaar gemeen dat je je een beetje verloren voelt.

En dat is eigenlijk super leuk.

Niet dat ik van al die nieuwe mensen de namen kan onthouden, of dat ik geen mensen door elkaar haal, want dat doe ik juist wel. Toch is het fijn om al een behoorlijk aantal gezichten te herkennen, of je je daar nu nog een naam, een land, of een studie bij herinnert of niet. Heb je iets afgesproken met iemand? Nodig gerust een heel weeshuis uit, want iedereen wil nieuwe mensen leren kennen, ook al is het alleen maar van gezicht. Wat ook handig is: iedereen is elkaars gids. Weet je iets niet, dan is er vast iemand in de groep die er al geweest is of er mee te maken heeft gehad.

Wat spreek je dan met elkaar als Erasmusstudenten zijnde? Nou… een mix van Frans en Engels (Frenglish), en soms - in wanhopige momenten - andermans moedertaal (of de mijne). De ene keer heb je tien minuten lang een gesprek in het Engels, waarna je in datzelfde gesprek een kwartiertje overgaat in het Frans. Soms gaat het fout en gebruikt iemand per ongeluk twee of meer talen in één zin (ik heb een gesprek met iemand gehad waarbij in één zin Engels, Frans en Duits voorbij kwamen), maar uiteindelijk kan je elkaar begrijpen. Meestal dan.

Omdat er meerdere universiteiten in Toulouse zijn, zijn er veel buitenlandse studenten in Toulouse. Maar het grootste deel van de buitenlanders bestaat uit Belgen, Duitsers en Marokkanen. Het ene moment heb ik het idee dat ik in klein Vlaanderen ben, het volgende moment praat iedereen in het Duits en soms heb ik het gevoel dat heel twintigjarig Marokko naar Toulouse is verhuisd (oké, dat is misschien een beetje overdreven). Gooi daar wat Spanjaarden, Nederlanders, Engelsen, Italianen, Grieken, Roemenen en wat nationaliteiten naar keuze bij en je hebt een leuke mix.

De Fransen komen pas volgende week, want dan beginnen de colleges. Deze (introductie)week gaat vooral over de administratieve aspecten: welke vakken je kan kiezen, hoe je aan je collegekaart kan komen, welke sporten je kan doen (voor ons gierige Nederlanders: sporten is gratis!) en hoe je dat belabberde Frans kan verbeteren. Al die uitlegt heeft het positieve effect dat je dagelijks de andere erasmusstudenten (uitwisselingsstudenten) ziet, waardoor je snel veel mensen leert kennen. Super handig, want zo verbeter ik natuurlijk snel mijn Frenglish.